The Broken Pitcher

Een project van Natascha Sadr Haghighian, Marina Christodoulidou & Peter Eramian, met Raissa Angeli, Dimitris Chimonas, Stelios Kallinikou, Athina Kassiou, Orestis Lambrou, Orestis Lazouras, Panagiotis Mina (Pyrgatory Studios), Faysal Mroueh, Keti Papadema, Nayia Savva, Nikos Stephou, Maria Toumazou, Rumen Tropchev, Emiddio Vasquez. De iteratie bij de Appel bevat nieuwe bijdragen van Stelios Kallinikou, Olga Micińska en Maria Toumazou.

Het samenwerkingsproject The Broken Pitcher van Natascha Sadr Haghighian, Marina Christodoulidou en Peter Eramian volgt de gevolgen van financialisering en bezuinigingen en richt zich op een concrete zaak: een cruciale vergadering bij een bank, waar in 2019 werd onderhandeld over de executieverkoop van een gezinswoning in Larnaca, Cyprus. Executieverkopen zijn een van de bezuinigingsmaatregelen die na de financiële crisis in 2012 door de trojka (de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds) aan de Cypriotische regering zijn opgelegd.

The Broken Pitcher kijkt naar het banksysteem en de mogelijkheden om de interactie daarmee te veranderen. Het project bestaat uit een schaalmodel op ware grootte van de bankruimte, dat zowel fungeert als tentoonstellingsruimte en decor voor een 70 minuten durende film die de scène reconstrueert. Geïnspireerd door Abbas Kiarostami's film First Case – Second Case (1979, Iran) wordt de reconstructie van de bankvergadering vervolgens getoond aan mensen met verschillende achtergronden, die wordt gevraagd om te reageren op de vraag: “Wat zouden de bankmedewerkers volgens u moeten doen?”. De gefilmde reacties omvatten perspectieven van mensen uit verschillende belangengroepen in Cyprus en daarbuiten, waaronder activisten voor huisvestingsrechten in Barcelona, Berlijn en Beiroet, mensen die op vergelijkbare wijze door dit beleid worden getroffen, publieke figuren, advocaten, economen en kunstenaars.

Een van de belangrijkste aandachtspunten van het project is samenwerking als een vorm van collectiviteit. Vanaf 2020 stonden bijeenkomsten en workshops centraal in het maakproces, met als doel structuren en formats te vinden voor samenwerking, het schrijven van scripts en het onderzoeken van de context van executieverkopen in relatie tot schulden, bezuinigingen, financialisering en kolonialiteit, en om het isolement en de wanhoop die hierdoor ontstaan tegen te gaan. De ontmoeting bij de bank en de ruimte daarvoor werd ontworpen op basis van herinneringen van de getroffen familie en hun advocaat. Uitgaande van een workshop in de onafhankelijke artist-run space Thkio Ppalies in Nicosia, werd het decor ontworpen in samenwerking met kunstenaars die elk een apart aspect van de set voor hun rekening namen. De voorwerpen in de ruimte wijken af van een functionele replica en worden op kunstwerken, die getuigen van de ontmoeting.

De verhalen van de getroffen familie werden ontrafeld en gereconstrueerd in workshops met acteurs die de dialoog naspeelden in een gefilmde improvisatie. De selectie van respondenten is gebaseerd op persoonlijke connecties, vriendschappen en expertise die in en tussen verschillende gemeenschappen worden gedeeld. Verschillende vertoningen op openbare pleinen in Cyprus en een eerste presentatie in Thkio Ppalies in mei 2022 leidden tot langdurige discussies in lokale buurten. Sindsdien heeft het project zich verspreid en verweven met gelieerde zelforganiserende en institutionele partners in Beiroet, Leipzig, München, New York, Amsterdam, Caïro, Novi Sad en daarbuiten.

Persoonlijke getuigenissen, verbondenheid door gedeelde ervaringen en ideeën voor planning en organisatie als reactie op de micro- en macro-effecten van schulden, worden gedeeld en helpen om contacten te leggen en van elkaar te leren. In de iteratie bij de Appel brengt The Broken Pitcher historische patronen van breuken naar voren via gesprekspartners die de praktijk benaderen als zowel een sociale score als een bron van radicale, infrastructurele intimiteit. Dit hoofdstuk bevat artistieke bijdragen van Stelios Kallinikou, Olga Micińska en Maria Toumazou, wier werken de doodlopende wegen van de staatsbureaucratie en de ineenstorting van het bankwezen als sociale structuur in kaart brengen.