Wij zijn verheugd de nieuwe groep van vijf internationale deelnemers aan het Curatorial Programme in Amsterdam te mogen verwelkomen en aan u voor te stellen: Eugene Hannah Park (1992, Zuid-Korea), Billy Fowo (1996, Kameroen), Jean-Michel Mabruki Mussa (1999, Democratische Republiek Congo), Marina Christodoulidou (Cyprus, 1991) en Meghana Karnik (1989, Verenigde Staten).

Wij maken van deze gelegenheid gebruik om onze dankbaarheid uit te spreken aan het adviescomité dat de Appel bij de selectie heeft bijgestaan: Riksa Afiaty (Curator, Indonesië), Övül Durmusoglu (Voormalig CP deelnemer, Curator en schrijver, Berlijn), Nicoline van Harskamp (Kunstenaar & Professor voor Performatieve Kunst, Munster) Edwin Nasr (Fromer CP Deelnemer & fellow, curator bij CCA Berlijn), Huib Haye van der Werf (Interim Directeur en Curator, Amsterdam), Liza Nijhuis (Curatorial Programme Coordinator, de Appel, Amsterdam).

De CP-deelnemers zijn al begonnen met ontmoetingen met leden van culturele instellingen en praktijkmensen in Nederland. We kijken uit naar de voortzetting van ons curatoriële opleidingstraject in de komende tien maanden, waarin ze verschillende onderwerpen zullen verkennen, waaronder: hoe cureren te zien als een vorm van structurele verandering in plaats van alleen het maken van tentoonstellingen, de kunsteconomie en financiering, cureren in tijden van verandering en crisis, collectieve instrumenten en benaderingen van artistieke en curatorische praktijk, en zeker ook de voorbereiding van hun eindproject dat in oktober 2023 opent.

Heeft u suggesties voor de CP's van tentoonstellingen of evenementen in Nederland die u organiseert, schrijf ons dan gerust.

Het Curatorial Programme bij de Appel wordt ondersteund door Ammodo en Hartwig Art Foundation. De Appel wordt ondersteund door de Gemeente Amsterdam en het Mondriaan Fonds.

Eugene Hannah Park (1992, Zuid-Korea) verkent de leermogelijkheden van het collectieve bewustzijn. Haar praktijk doorkruist verschillende geschiedenissen en geografische plekken, waarbij ze schisma’s en erupties creëert in de homogene hegemonie. Ze cureert en produceert tools en platforms als ingrediënt om vragen te delen, en werelden aan elkaar te vertalen; en ze is geïnteresseerd in de samenwerking met verschillende beoefenaars in het culturele veld, om een drager van een meervoudige toekomst tot stand te brengen. Tijdens haar jaar bij de Appel verwacht Eugene een verbinding tussen de verschillende curatoriële talen van haar groepsgenoten mede tot stand te brengen, en ze hoopt dat dit tot constructieve nieuwe constellaties zal leiden.

Recentelijk cureerde zij Arecibo (2021) in Seoul, waarbij ze de radicale verbeelding bevraagt die voortkomt uit het onderzoek naar speculatieve fictie en science fiction, die de realiteit opnieuw vormen. Eugene is de ontvanger van de Doosan Curatorial Workshop (2021) en ARKO Creative Academy Art Council of Korea (2020). Ze werkte bij Seoul Museum of Art en ARKO Art Center als tentoonstellingscoördinator. Eugene is deel van verschillende kunst-collectieven, waaronder Against the Dragon Light (ADL), een onderzoeksproject dat zoekt naar sociaal geëngageerde praktijken in de Four Asian Dragons (Zuid-Korea, Singapore, Taiwan, and Hong Kong), Care for Collective Curatorial (CCC), een experimenteel leerplatform dat ideeën rond zorg, collectiviteit en curatorschap verkent, en Asian Feminist Studio for Art and Research (AFSAR).

Eugene’s deelname aan het Curatorial Programme wordt ondersteund door Arts Council Korea.

Billy Fowo (1996, Kameroen) is curator en schrijver en woonachtig in Berlijn. Hij werkt bij SAVVY Contemporary – The Laboratory of Form-Ideas, Duitsland.

Geïnspireerd door het idee van het Laboratorium, is voor Billy het opnieuw nadenken over en het verbreden van de tentoonstelling als format een essentieel deel van zijn onderzoek en curatoriële invalshoek. Hij is geïnteresseerd in een breed scala van disciplines, waaronder geluid, linguïstiek en literatuur. Billy Fowo onderzoekt via zijn praktijk wat we beschouwen als kennis, en in welke domeinen kennis gevonden kan worden. Tijdens zijn jaar bij de Appel hoopt hij verbindingen aan te gaan, en te leren van de praktijk van de andere deelnemers. Ook is hij benieuwd naar de mogelijkheden van Amsterdam als intersectioneel (kruis)punt.

Recentelijk co-cureerde hij projecten waaronder Unraveling the (Under) Development Complex, an Ode to Walter Rodney’s “How Europe Underdeveloped Africa”, 50 years On (1972-2022), SAVVY Contemporary, Berlin (2022), Wata Go Lef Stone, On the Perpetuity of Accara Across the Oceans, mogelijk gemaakt bij A Parábola Do Progresso, Sesc Pompeia, São Paulo (2022), ENIGMA #59: ROMAN – a retrospection on / by Paris-based artist Bili Bidjocka, SAVVY Contemporary, Berlin (2021). Billy Fowo is een van de coördinatoren van SAVVY Records – een van de recentelijk opgerichte SAVVY Pillars.

Jean-Michel Mabruki Mussa (1999, Democratische Republiek Congo) is curator en cultuurwerker en woonachtig in Amsterdam. Zijn curatoriële onderzoekspraktijk focust zich op ruimte, de herbestemming van institutionele kennis, verschillende methoden van tentoonstellingen maken en conceptuele kunst. Jean-Michel is geïnteresseerd in de wijze waarop theorieën over conceptueel tentoonstellingsontwerp zich verhouden tot het hedendaagse discours rondom interpretaties van ruimte en verplaatsingen. In zijn praktijk (her-)interpreteert hij bevindingen binnen deze discoursen, om zo te onderzoeken hoe institutionele en hegemonische infrastructuren en kennis opnieuw gemodelleerd kunnen worden. Jean-Michel verheugt zich op de mogelijkheden van collegiaal leren, en de fusie van verschillende achtergronden die fundamenteel zijn voor de institutionele identiteit van de Appel.

Jean-Michel heeft met en bij verschillende kunstruimtes en galerieën gewerkt in Amsterdam, waaronder Patty Morgan (2020-2021), Laurel Project Space (2021) en Stigter en Van Doesburg (2022). Zijn recentste tentoonstelling is “Architecture of Goodbye: An Ode to Posterity”, de laatste tentoonstelling die plaatsvond bij Laurel Project Space in Amsterdam.

Marina Christodoulidou (Cyprus, 1991) is onderzoeker en curator en woonachtig in Nicosia. Marina werkt vanuit kritische, kunstenaar georiënteerde infrastructuren en zichzelf organiserende initiatieven, waarbij ze verschillende formats van curatorschap doorkruist. Haar projecten nemen vaak de vorm aan van discursieve tentoonstellingen, geschreven stukken, sociaal geëngageerde praktijken, en projecten waarin architecturale omgeving een rol speelt. Marina’s de-koloniale lezing van de geschiedenis van Cyprus, en de complexiteit van de afscheiding van het eiland, vormen het vertrekpunt van haar onderzoek en aanpak. Met haar deelname aan het Curatorial Programme hoopt ze samen met haar groepsgenoten de werkmethoden te onderzoeken die het collectieve curatorschap bediscussiëren en totstandbrengen.

Marina heeft eerder gewerkt voor het Cypriotische paviljoen op de Biënnale van Venetië (2015-2019) en ze co-cureerde het Anachoresis project, waarmee Cyprus werd gerepresenteerd op de Architectuur Biënnale (2021). Anachoresis beschouwt de tafel als object waarmee een ruimtelijk protocol voor sociabiliteit wordt geprojecteerd. Een aantal van haar andere projecten zijn hypersurfacing (2019) bij NiMAC in Nicosia, een tentoonstelling over de synergieën van de hedendaagse kunstpraktijk, zowel op Cyprus als internationaal. The Broken Pitcher (sinds 2020) is een doorgaand samenwerkingsproject waarin een verhaal wordt nagespeeld over de verkoop van het huis van een Cypriotische familie, in de nasleep van de financiële crisis. In de achtergrond speelt de koloniale geschiedenis van schuld, en er wordt gezocht naar manieren om met deze geschiedenis te interacteren en om te gaan. TBP is getoond op pleinen op Cyprus; bij Thkio Ppalies; Beirut Art Center; en GfZK, Leipzig.

Meghana Karnik (1989, Verenigde Staten), werkt als curator, kunst administrateur en schrijver, en onderzoekt de paradoxen tussen kunst en sociale verandering, tussen geloof en technologie, geleefde ervaring en institutionele processen. Voor Meghana wordt curatorschap gevormd door relaties tot mensen, tot verschillende infrastructuren en bronnen. Haar huidige onderzoeksproject is getiteld “How do we relate in a culture without fact, but only of wordplay?” bij Process-As-Practice in The Luminary (St. Louis). Bij de Appel richt ze zich op het leren met haar groepsgenoten, op het opbouwen van ondersteunende structuren met en voor collega’s, en op autonomie bij het proces van het publiek maken van kunst.

Meghana’s recentelijke projecten zijn onder meer Tamar Ettun: How To Trap A Demon (2022), over het onderzoek van de kunstenaar naar somatische empathie, talisman-achtige objecten, en astrologie als vorm van storytelling; en TITLE TBD (2020), een tentoonstelling die falen onderzoekt als vruchtbare grond voor het opnieuw verbeelden van artistieke gemeenschappen, waarin het belang van (collectieve) ondersteuning van gelijkgestemden wordt onderstreept, evenals een economie gericht op solidariteit.

In 2021-2022 was Meghana manager Grants & Artist Initiatives bij Art Matters Foundation (New York) waar zij Artist2Artist ondersteunde, een programma waarbij filantropische macht opnieuw wordt gedistribueerd naar kunstenaars. In 2019-2020 was ze Associate Curator bij FRONT International 2022 (Cleveland). Tussen 2015-2019 was ze eerst Programmamanager, en later Associate Director van The Elizabeth Foundation for the Arts Project Space (New York), een curatoriële incubator voor tentoonstellingen en SHIFT: A Residency for Arts Workers.

Meghana’s deelname aan het Curatorial Programme wordt mede mogelijk gemaakt door een NAF Cultural Grant van de Nederland-Amerika Foundation.