tentoonstelling
2005
Split Subjects

Split Subjects

10–22.05.2005
de Appel, Nieuwe Spiegelstraat 10, Amsterdam
Een tentoonstelling en performanceprogramma van curatoren Francesco Bernardelli en Theo Tegelaers. Een nader onderzoek naar de verschillende gebieden van hedendaagse experimentele performance kunst. Split Subjects biedt een platform aan kunstenaars en performers die gebruik maken van media, film, performance en theater, en bewust werken aan een herdefinitie van de disciplines in hun onderlinge samenhang. Ver voorbij de pure handeling van het ontlenen en voorbijgaand aan alle implicaties die te maken hebben met lang verkende concepten, zoals auteurschap, signatuur, eigendom en stijl, maakt Split Subjects zichtbaar dat de performatieve, theatrale en filmische praktijk een open veld is geworden voor interpretatie en betekenisgeving. Performance programma: 10 mei Alice Chauchat - Alix Eynaudi , Crystalll 11 mei Alice Chauchat, Quotation marks me 12 mei Christelle Lheureux - Oscar van den Boogaard, L' expérience préhistorique 13 mei Rabih Mroué, Looking for a Missing Employee 14 mei Mårten Spångberg (in samenwerking met Tor Lindstrand), Artists'-talk 17-18 mei Lovett/Codagnone, ASK; Anat Stainberg, The 'Falling In Love (This Time It's) For The Right Guy' Project 19 mei Alexandra Bachzetsis, Gold 20 mei Juan Dominguez, All good spies are my age 10 mei: Alice Chauchat (choreografie) - Alix Eynaudi (choreografie & dans), CRYSTALLL, aanvang: 20:00 uur CRYSTALLL scintillates as a jewel in a showcase. CRYSTALLL is about decoration and beautification as formalistic strategies. CRYSTALLL is a research on the glorification of the (female) body within conventional representations. Dance, dancer, lights and set are precious, decorative, exotic, objects. CRYSTALLL is a solo for a female dancer. Between attraction for aesthetic experience and rejection of an admirative position, CRYSTALLL proposes, without comment, contemplation as a critical experience. 11 mei: Alice Chauchat (choreografie & dans), Quotation marks me, aanvang: 20:00 uur Quotation marks me ondervraagt de definitie van wat choreografie is of zou moeten zijn. Gebaseerd op twee modelteksten van de twintigste eeuwse danspraktijk: The Art of Making dances van Doris Humphrey en no manifesto van Yvonne Rainer, omhelst Quotation marks me de begrippen die door beide teksten worden geponeerd. 12 mei: Christelle Lheureux - Oscar van den Boogaard, L' expérience préhistorique, aanvang: 20:00 uur Een stomme film van Christelle Lheureux ( One movie for several stories, 2003-04) met voorgedragen teksten door Oscar van den Boogaard. 13 mei: Rabih Mroué, Looking for a Missing Employee, aanvang: 20:00 uur Een performance over de mysterieuze verdwijning van een ambtenaar. Aan de hand van krantenknipsels probeert hij te achterhalen wat er is gebeurd. 14 mei: Mårten Spångberg & Tor Lindstrand, Artists' Talk, aanvang: 20:00 uur Over hun gemeenschappelijke projecten, loopbanen, auteurschap, authenticiteit en geschiedenis. 17 en 18 mei: Lovett/Codagnone, ASK*, Aanvang: 19:00 uur en 21:00 uur In een donkere ruimte, slechts verlicht door een rood licht, worden verhalen ontleend aan Pier Paolo Pasolini's Salo (120 Days of Sodom) gekoppeld aan de geur van liefde. 17 en 18 mei: Anat Stainberg, The “Falling In Love (This Time It's) For The Right Guy” Project, aanvang: 20:00 uur Een zelfportret van een vrouw opzoek naar de ideale man. 19 mei: Alexandra Bachzetsis, Gold, aanvang: 20:00 uur 'In her aptly titled solo performance Gold, Alexandra Bachzetsis continues to explore the proverbial gold standard of the libidinal economy that buttresses contemporary visual culture - the eroticized, empowered female body. Propelled, among others, by a riveting dance track - a potent symbol of sex-laden female power in her own right - Gold deftly plays around the ambiguous choreographic vernacular of hip-hop and R&B: a black-and-tan tits-and-ass show complete with the obligatory sprinkling of gold dust, Bachzetsis' solo piece offers a powerful and fully embodied reflection on dance culture, visual pleasure and the commodification of fantasy.' 20 mei: Juan Dominguez, All good spies are my age, aanvang: 20:00 uur All good spies are my age geeft de toeschouwer inzicht in de tijdspanne tussen het ontstaan van een idee voor een choreografie en de choreografie van deze ideeën zelf. Naast het performanceprogramma worden er in de zalen van De Appel video- en fotowerken getoond van Brice Dellsperger, Wim Catrysse, Runa Islam, Chloe Piene en Viviane Sassen. Brice Dellsperger is gefascineerd door de filmtaal die regisseurs als Brian de Palma, Enrei Zulawski, John Badham en Gus van Sant gebruiken. In zijn Body Double serie reconstrueert hij filmfragmenten waarbij alle personages door hem of zijn vaste acteur Jean-Luc Verna worden nagespeeld. Door de verdubbeling van het origineel ontstaat er een verschuiving die veel ruimte biedt voor het stellen van vragen over feit en fictie; over authenticiteit en spel. De video-installaties van Wim Catrysse appelleren direct aan de belevingswereld van de toeschouwer. Door gebruik te maken van eenvoudige technieken maakt hij suggestieve beelden die inspelen op de existentiële context van het individu. Daarbij focust hij zich met name op de taal van het lichaam. Runa Islam is niet zozeer geïnteresseerd in verhaallijnen die zich in films ontvouwen als wel in hun taalconstructies. Op een subtiele manier creëert zij ambigue situaties waarbij zij de filmtaal koppelt aan die van het toneel. Ook Islam onderzoekt de relatie tussen werkelijkheid en spel. Haar video Director's Cut (Fool for Love) toont beelden van een leeg theater die alterneren met close-ups van de regisseur die aanwijzingen geeft aan zijn spelers op de bühne. Chloe Piene houdt zich bezig met de extreme tegenstellingen van de menselijke verschijning. Haar video's zijn toegespitst op erotiek; op fysieke tegenstrijdigheden van man en vrouw, en beroeren thema's als exhibitionisme en geweld. In haar werk gebruikt Piene het lichaam als medium waarbij zij zich de vraag stelt waar haar eigen individualiteit ophoudt; waar het lichaam opgaat en instrument wordt van een externe kracht. De hypergestileerde stijl van fotograferen van Viviane Sassen is verrassend, vernieuwend en opgepikt door diverse internationale mode- en kunstbladen. In haar werk wordt door middel van camouflage en choreografische composities het lichaam als verlengstuk en gereedschap van de wil van de fotograaf tentoongesteld. Voor 'Split Subjects' selecteerde Theo Tegelaers een foto die Sassen maakte van de Raeven-tweeling.