Gaza’s Genocide/Ecocide, Technolibertarian Warfare, and the Seeds of Survival: Talk door T.J. Demos

Gemodereerd door Jeff Diamanti
Met respondenten Yazan Khalili en Chiara De Cesari

Deze presentatie en discussie met T.J. Demos wordt georganiseerd in het kader van de lezingenreeks New Directions in Critical Theory van de Universiteit van Amsterdam i.s.m. de Appel. De lezing gaat over het snijvlak van technolibertarisme, koloniaal zionisme en de aanhoudende genocide/ecocide in Gaza. Het evenement vindt plaats in het Engels en wordt gehost door Cinetol (Tolstraat 182, Amsterdam).

De recente genocide/ecocide van Israël in Gaza legt de inherente gevaren van technolibertarisme bloot, met name in zijn verwevenheid met het Israëlische kolonialistische zionisme. Deze presentatie onderzoekt twee cruciale aspecten: ten eerste het streven van technolibertarisme om de wereld te hervormen door middel van gewelddadige etnische zuiveringen, mogelijk gemaakt door geavanceerde wapens en AI-surveillancesystemen die zijn getest in wat Anthony Loewenstein ‘het Palestijnse laboratorium’ noemt; en ten tweede de absolute prioriteit die wordt gegeven aan het eigenbelang van bedrijven boven leven, land en leefbare omgevingen. Deze fusie van vermogensaccumulatie en ongebreidelde economische macht, geworteld in de libertarische ideologie en overgenomen door Israëlische thinktanks, vertoont een verontrustende ontwikkeling die een uitroeiingsscenario voor de meerderheid van de bevolking suggereert. Gaza biedt een schokkend beeld van deze realiteit en een glimp van een mogelijke dystopische toekomst. Het werk van de Palestijnse kunstenares Vivien Sansour laat zien wat een dergelijke toekomst inhoudt: een wereld waarin technologische macht, aangewakkerd door winstbejag en ambitie van bedrijven, de systematische uitroeiing van hele gemeenschappen rechtvaardigt en uitvoert. Toch verzet haar politieke ecologie zich tegen deze vernietiging en cultiveert ze een ruimte waar Palestijns doorzettingsvermogen en solidariteit bloeien — zowel menselijk als meer dan menselijk. Door middel van haar botanische politiek van het leven daagt Sansour de koloniale overheersing uit en bevestigt ze opnieuw de diepgewortelde banden met het land en het collectieve voortbestaan.